In het grote bos van mijn stamboom ben ik zelf eerder een afgebroken tak of een verdwaald herfstblad. Dit verdwaald herfstblad heet Vanessa. De voornaam Vanessa ontstond eigenlijk toen Jonathan Swift hem voor de eerste keer neerpende in één van zijn gedichten als codenaam voor zijn grote liefde ESther VANhomrigh. Ook al heb ik soms wat weg van een 18de-eeuws romanpersonage, ik ben zelf van vlees en bloed. Ik denk niet dat het verstandig is om het woord ‘bloed’ in een intro van een blog te gebruiken. Focus!
Enkele jaren geleden begon ik mij te verdiepen in stambomen en familiegeschiedenis. Vele aktes & verhalen later, dacht ik: “Wat ga ik nu doen met die informatie?”. Zo is deze blog geboren. Met een bont gezelschap wandel ik door het bos van mijn stamboom. Soms met rasse schreden (zoals mijn betovergrootvader Peer die er meestal stevig de pas inzette.), soms met voorzichtige voeten (zoals mijn grootmoeder Paula die altijd zei: voorzichtig hé Vaneske!).
Er komen verschillende onderwerpen aan bod:
- Droge feiten uit stoffige archieven. Hatsjie!
- Sappige verhalen. Hou je vast aan de takken van de stamboom!
- Wondere wereld der DNA.
- Archeologische vondsten: met welke stalen/“monsters” match ik DNA? Alle lijken worden uit de kast gehaald: van ijskoude moordenaar uit Ijsland tot rare snuiter Jean-Paul Marat.
Zo heb ik jullie wat bekend gemaakt met mijn eigenaardig persoontje. Laten we er dan maar gauw induiken. Plons!
Kan je er niet genoeg van krijgen? Lees dan nog meer over mij.