In de ambiance van mijn vorig bericht Njam Njam, Hik! , volgt er nu een bonte stoet van smaken. Smaken die als het ware aan een bepaalde periode smaak geven. Maar eerst drogere kost:
Geschiedenis van de smaak
Smaak is sinds het begin der tijden een belangrijk onderdeel van het menselijk bestaan. Het vroegste bewijs hiervan zijn onze voorgangers die vertrouwden op hun gevoel voor smaak om te bepalen of voedsel veilig was om te eten of niet.
De betekenis van smaak is in de loop van de tijd geëvolueerd en weerspiegelt de culturele en sociale normen van elk tijdperk.
In het oude Griekenland bijvoorbeeld was smaak nauw verbonden met het idee van balans en harmonie. Koken werd beschouwd als een kunst.
In het Middeleeuwen werd de smaak in Europa sterk beïnvloed door de kerk, die de nadruk legde op een eenvoudige en sobere maaltijd.
Tijdens de Renaissance werd smaak individualistisch, waarbij er meer nadruk werd gelegd op persoonlijke voorkeur en artistieke expressie.
Deze trend zette zich voort in de Verlichting en de moderne tijd. Smaak werd steeds complexer. De globalisering, technologie, consumentencultuur, etc. hebben hier een grote invloed op gehad.
Smaak is een subjectieve en persoonlijke ervaring die kan worden beïnvloed door verschillende factoren, zoals culturele achtergrond, leeftijd, geslacht en sociale status. De studie van smaak is ook een populair onderzoeksgebied geworden. Onderzoekers verdiepen zich in verschillende onderwerpen, variërend van de neurobiologie van smaakperceptie tot de culturele en sociale omstandigheden die onze voedselvoorkeuren bepalen.
Baby Champagne
Babycham is een licht bruisende perenwijn die heel populair was in de jaren ’60 en ’70. Mijn grootmoeder Paula dronk heel graag Babycham.
Babycham is ontstaan in Groot-Brittannië in de jaren ’50 en kwam oorspronkelijk op de markt als Baby Champ, “Genuine Champagne Perry”. Wat een naam eigenlijk! Ik kan me niet voorstellen dat er Baby Beer op de markt zou komen. Het was het eerste alcoholische drankje dat gericht was op vrouwen. Vandaar de naam waarschijnlijk 🥴.
Het bestaat nog steeds. Schol!
In beschonken toestand waggelen wij naar de volgende paragraaf: Dubieuze Bacardi Breezer: het vrouwendrankje van de al even dubieuze jaren ’90.
Dubieuze Bacardi Breezer
Als de Breezer is in de vrouw, staat de wijsheid in de kou.
In 1997 kwam Breezer op de markt: een zoet mixdrankje met rum. Het was heel populair onder feestvierders. Het ging vlot binnen, maar dat was natuurlijk ook verraderlijk soms.
Slechts enkele jaren later, aan het begin van het nieuwe millenium, kreeg Breezer te kampen met een slecht imago.
Het Nederlands werd dan ook algauw uitgebreid met deze pareltjes:
- Breezersex: sex in ruil voor een Breezer.
- Breezerslet: een ordinair en dom meisje dat makkelijk tot sex te verleiden is.
- Breezertaal: een mengeling van spreek- en schrijftaal.
Ik heb deze kelk/drinkbeker aan mij voorbij laten gaan.
DNA
Nu ik toch in de sferen van de genotsmiddelen zit: volgens mijn DNA heb ik weinig kans om een breezerslet te worden. Dank u, DNA. Ik verklaar me nader: volgens mijn DNA heb ik weinig kans om verslaafd te raken aan wijn, bier en cocaïne. Dat klopt als een bus. Ik geef er geen pijp tabak voor.
Over tabak gesproken, genetisch heb ik wel een grote kans om te roken gelijk een schouw. En ik ben inderdaad al verschillende keren gestopt en herbegonnen, moet ik toegeven.
Toch straf dat hier ook een genetische component in meespeelt en nog straffer dat de wetenschap dit dan ook nog eens per verslaving (bier, wijn, cocaïne, gokken,…) kan benoemen.
Bij mij klopt het dus in dit geval😬, al is een schouw wel wat overdreven. Ik ben nooit een kettingroker geweest. Of een gen tot uiting komt, hangt af van vele factoren: omgeving, opvoeding,… Ik denk dat het een combinatie is van zowel nature (genen,…) als nurture (opvoeding, juf Liesbeth uit het 6de studiejaar, …) waar we niet altijd vat op hebben.
Brave burgertjes
Zoals je eerder al gelezen hebt – of niet, even goede vrienden – heb ik mijn kindertijd op de Hei versleten. Een klein boerengat in de buurt van Liereke Plezierke.
In de jaren ’80 en ’90 was de mentaliteit op de Hei heel bekrompen. Mijn favoriete bezigheid was dan ook het boeltje oppoken. En daar was niet veel voor nodig.
Zo ging ik op een dag met 2 vriendinnen, van hetzelfde allooi welteverstaan, arm in arm en al zingend door het dorp. Wij waren toen een jaar of 12, denk ik. Leuk zou je denken…. Niks mis mee. Wij hadden die dag echter onze stoute schoenen aangetrokken en we vonden er dan ook niks beter op om een chocolade sigaret tussen de lippen te hangen en het diepzinnige deuntje 🎶Charel, ik heb uw gat gezien🎶 te zingen.
Nog voor ik thuis was, hees van het zingen, hadden enkele zelfverklaarde heilige boontjes (die tierden toen welig op de Hei) mijn moeder al op de hoogte gebracht dat wij aan het roken waren (dachten zij) en algemeen amok maakten. Mijn moeder zei dan dat het om chocolade sigaretten ging zodat die brave burgertjes zich geen zorgen meer hoefden te maken.
😁Ik heb daar, meer dan 30 jaar later, nog altijd lol in.😁
Oh, wat een slecht karakter. Hopelijk mag ik nog te communie gaan en mijn hostie ontvangen.
Tubble Gum
Mijn favoriete kauwgum uit de jaren ’80 was Tubble Gum, ideaal om bovengenoemde “sigarettenwalm” mee te verdoezelen😁. Tubble gum bestaat nog steeds, maar deze verpakking is nostalgisch voor mij. Het zag eruit als tandpasta, maar het was een hele zachte, roze kauwgom met een tuttifruttismaak. Ik was als kind (en nog steeds eigenlijk) erg vatbaar voor alles met tuttifrutti omdat ik dat een leuke naam vind. Als je een krenterige slokop was, kon je het bovenste van de tube eraf knippen zodat je de tube helemaal leeg kon schrapen.
Chocoholic
Aandacht chocoholics en cacao-kenners! Hier volgen 2 Belgische chocolademerken waar zelfs Willy Wonka zijn hoed voor afneemt:
Perrette was het succesproduct van Chocolaterie Meurisse, opgericht door Adolphe Meurisse in Antwerpen in 1845.
De Perrette-reep met melkchocolade bestaat al sinds 1890, maar werd pas in 1904 op de markt gebracht. Het is de oudste chocoladereep ter wereld! Voor 1890 bestonden er enkel chocoladetabletten.
In 1969 werd chocolaterie Meurisse verkocht aan General Biscuits.
In 1995 werd de productie van zowel Meurisse als Perrette stopgezet omdat de heren van General Biscuits zich op Milka wilden focussen. Ttttsssss! Het moet niet al te gekker worden!
Maar…in 2017 werd Perrette volgens het oude recept terug op de markt gebracht door Koekenstad.
En ook Meurisse werd in 2020 opnieuw gelanceerd door de achterachterachterkleinzonen van Adolphe Meurisse.
Oef. Eind goed, al goed.