Gezin
Mijn overgrootvader Jan werd geboren op 21-04-1907 in Mol. Zijn roepnaam was Jan van Janneke. Hij was de zoon van Jan Janneke van Hout Frans Huysmans en Paulina Maria Van Gestel.
Jan was de broer van Peter Jozef, Baptist (Tist), Louis (Wiet), Paulina (Paulieneke), Maria, Lisa (Lies), Anna, Josefien (Fien), Henri (Door).
In 1914 verhuisde zijn ouders naar een huis aan een café/winkel op de hoek van de Kropstraat in Mol. Zij werden de uitbaters van dit café. Later werd dit feestzaal Butterfly. Zijn ouderlijke huis stond recht tegenover het huis van de familie Swinnen (Kropstraat nr.1). Één van hun dochters, Julia, was 2 jaar jonger dan Jan. Dit lieve buurmeisje zou later zijn vrouw worden op 09-02-1929.
Het koppel werd als snel gezegend met een koningswens: 1 dochter Paula en 1 zoon Jan (roepnaam: Jan van Jan van Janneke). De achterbouw was volzet tot in de nok van het dak want daar zaten Jans geliefde duiven.
De eigenlijke woning, die voor de achterbouw stond, was klaar in 1939. Spijtig genoeg konden zij hier niet van genieten want Jan werd opgeroepen om het vaderland te dienen als kok in een veldkeuken.
WO II
Toen de Duitsers België binnenvielen in 1940, zat er niks anders op dan te vluchten. Na 28 dagen op de vlucht, werd hij opgepakt en is hij 10 1/2 maand krijgsgevangene geweest in Duitsland. Op 13-04-1941 raakte hij na een ontsnapping terug thuis op een vlot over het kanaal te Mol-Donk. Hij is nog enkele malen moeten gaan lopen voor de Duitsers, maar was hen steeds te slim af.
Beroep
Jan ging naar school in het centrum van Mol tot hij 14 jaar was. Na zijn schooltijd ging hij de baan op als haringverkoper.
In 1923 liet Jan de bakharing voor wat het was en begon hij als metserdiender aan de fabriekshuizen op het Fransveld tot hij na enige jaren de graad van metser kreeg.
Na de bevrijding werd Jan zelfstandig aannemer van bouwwerken. Zijn vrouw Julia was de boekhoudster van dienst. In 1971 hielden ze het voor bekeken om te genieten van hun pensioen. Zowel zijn broer Door als zijn schoonzoon Ferre hebben voor hem gewerkt.
Hobby’s
Zijn voornaamste hobby’s waren tuinieren, fietsen, voetbal en duivenmelken. Jan zette zich ook met veel passie in voor de lichtstoet. Hij ging ook graag naar zijn stamcafé. Dit was hetzelfde café dat voordien werd uitgebaat door zijn ouders.
Duivenmelker in hart en nieren
Hij kreeg de duivensport niet van thuis mee. In 1919 werd hij duivenmelker op 11-jarige leeftijd. Hij heeft wel eerst met potjes gelopen. In die tijd had namelijk niet iedereen een klok dus zette men er één op de hoek van de straat. De centen die hij verdiende met het opzetten van kegels, gebruikte hij om zijn eerste duiven te kopen op de markt van Mol. Hij begon zich stilaan te meten met de beste duivenmelkers, maar toen sloeg het noodlot toe en werden er enkele van zijn beste duiven gestolen. Hij raakte weer even op het achterplan, maar herpakte zich en vanaf 1929, het jaar van zijn huwelijk, stond hij altijd vooraan op de prijslijst.
In de oorlogsjaren, toen hij krijgsgevangene was, moesten al zijn duiven gedood worden. In Nederland moesten alle duiven gedood worden tijdens WOII. In België was dit niet het geval dus ik vermoed dat Jans duiven in de pan beland zijn. Jan spande zich na de oorlog echter met onverminderde geestdrift opnieuw voor de kar. Hij kocht een paar goede duiven en kreeg in 1950 ook hulp van zijn buurman Vos zodat de duiven alle zorgen kregen die nodig waren om goede uitslagen te halen. Vos was vroeger ook duivenmelker geweest, maar hij wilde er zelf geen meer houden omdat hij te vaak verhuisde. Het duo was een goed geoliede machine en behaalde knappe resultaten. Ze speelde meerdere keren kampioen op het Frankrijkspel. In 1967 werden er maar liefst 8 ereprijzen gewonnen door het duo.
Hij was trouw aan zijn Kempense Bond, waarin hij optrad als bestuurslid en vanaf 1960 als voorzitter. Het hoeft niet gezegd dat de bond in hem een dynamische medewerker had gevonden.
Bron: krantenartikel K. Cuyvers. Krant en datum onbekend.
Lichtstoet
Jan was erevoorzitter van het lichtstoetcomité Mol-Ginderbuiten. Reeds als knaap in de beginjaren van de lichtstoet, trok hij met een kaarsje en een uitgeholde biet mee in de fakkeltocht. Na WO I, versierde en verlichtte hij de wagentjes van de Kropstraat.
Na de onderbreking van WO II, trok hij de stoet opnieuw op gang en richtte hij een lichtstoetcomité op. Hij was een trotse voorzitter toen hij zijn lichtstoet opnieuw zag uittrekken. Hij zorgde ook voor een eigen wagen met de Kropstraat. De kaarsjes en fakkels voldeden echter niet meer. In de buurt werden alle fietsen ‘geplunderd’ om met de fietslampen de wagen te verlichten. De stroom kwam van een batterij die bij een van de weinige autobezitters in die tijd, ‘geleend’ was. De eerste elektrisch verlichtte wagen was geboren.
Zelfs toen hij 92 jaar was, zette hij zich nog altijd in voor de lichtstoet. Als eerbetoon voor die harde inzet, hebben ze 2 reuzen gemaakt die Jan en zijn vrouw Julia voorstellen. Zij lopen nog steeds elk jaar vooraan in de stoet. Ik ben zelf meerdere keren gaan kijken. Heel mooi.
Stalen ros
In 1925 waagde hij de grote stap in de wielrennerij bij de junioren. Maar na enige tijd hing hij de fiets aan de haak want:
Al die kasseien, man, man, man …niet te doen!
Jan
Na zijn pensioen begon hij opnieuw te fietsen en fietste hij soms 7000 km op 1 jaar.
Jubileum
In 1979 vierden Jan en Julia hun Gouden Jubileum. Jan werd in hetzelfde jaar ernstig ziek, maar hij sloeg zich er doorheen. In 1989 vierden zij hun Diamanten Bruiloft. 60 jaar getrouwd!
Karakter
Ik heb geluk gehad mijn overgrootouders nog gekend te hebben. Als je ouder wordt, besef je dat dit toch speciaal is. Hij was zeer geliefd in Mol en ik kan goed begrijpen waarom. Ik herinner me hem als een nuchtere man die sociaal geëngageerd was. No nonsense. Jan was iemand met zelfvertrouwen en veel kracht (letterlijk en figuurlijk). Hij gaf mij altijd een hand en dan werd mijn bloedtoevoer volledig afgekneld. Mamma mia. Jan en Julia hebben 4 kleinkinderen, waarvan 1 nog maar eens ‘Jan van Jan van Jan van Janneke’ noemt. Ze hebben 4 achterkleinkinderen, waaronder ikzelf.
Overlijden
Jan overleed op 20-04-2000 in Mol. 1 dag voor hij 93 jaar zou worden. Kranig!
