Geboorte
Mijn grootvader Ferre werd in 1932 geboren in Mol. Hij groeide op in een kroostrijk gezin met moeder Irma, vader Fons, broers René, Gust, Marcel, Armand, François, George (Jos), Jef, Henri (Rik) en zussen Henriëtte en Elza (overleden als kind).



Gezin
Zijn eerste date met mijn grootmoeder Paula was een cinemabezoek: Duel in the sun. Hij vond het een prachtige film, maar mijn grootmoeder was niet echt onder de indruk en ze hebben de filmzaal vroegtijdig verlaten. Al bij al was de date toch een succes want in 1956 trouwden het koppel in Mol. Zij kregen 2 kinderen, een dochter en een zoon, en 2 kleinkinderen, waaronder ikzelf.

Geef 8!
Ferre heeft de tijd van zijn leven gehad bij de para-commando’s in Marche-les-Dames, lichting 1952-1953. Hij hield van het sporten en de kameraadschap. Het zal ongetwijfeld spannender geweest zijn dan in de glasfabriek of bij zijn schoonvader Jan te werken.
Toen Ferre in het leger zat, kende hij mijn grootmoeder al. Hier volgt een anekdote over de correspondentie tussen de 2 tortelduifjes:
Ik schreef brieven naar Paula, maar mijn maten bij de commando’s hadden me goed liggen. Ze hadden de brief eruit gehaald die ik naar Paula had gestuurd. Zij kreeg dus een lege envelop, maar dat wist ik natuurlijk niet! Als antwoord kreeg ik een wit blad terug. Ze was niet goed gezind. Ik snapte er niks van. Toen biechtten mijn maten op wat ze gedaan hadden.
Ferre






Fonkel Fonkel
Rond 1957 is hij samen met zijn vrouw Paula verhuisd naar Berlaar-Heikant (de Hei) omdat zijn broer Gust daar in de diamantsector werkte en een job voor hem had. Later heeft hij ook nog in het fabriek van Ford gewerkt.

Naast hem de zoon van hun andere broer Jef.
Broer Gust
Mijn grootvader Ferre was zeer goed bevriend met zijn broer Gust. Gust was getrouwd met Lisa. Hij heeft net als mijn grootvader even in de glasfabriek in Mol gewerkt. Daarna werd hij diamantslijper en masseur.
Gust heeft net zoals zijn broers René, Marcel en Armand (de oudste broers) in werkkampen gezeten tijdens WO II, meer bepaald in Frankrijk en Noorwegen.
Ferre en Gust hadden gezamenlijke passies namelijk tuinieren en sporten. De broers zaten het liefst in de grote moestuin van Gust naast het huis van mijn grootouders. Als ze geen sla, tomaten,… aan het kweken waren, lieten ze de spierballen rollen. Zij gingen vroeger bv. op bedevaart naar Scherpenheuvel. Al lopend.
Ik heb ze altijd een grappig duo gevonden. De broers hebben elkaar niet lang moeten missen want ze zijn in dezelfde week overleden.



Hobby’s
Zijn hobby’s waren voetbal, atletiek, fietsen, vissen & tuinieren. Hij zong ook veel Nederlandstalige liederen en hield van operettes. Wij zijn ook jaren gaan kamperen in Luxemburg. Ik vond dat heel plezant!


Soeffers in de Dijle!
Voetbal was zijn leven. Ferre begon zijn voetbalcarrière als jonge knaap bij Verlica Donk in Mol. Hij voetbalde met schoenen met stalen tippen en een lederen voetbal met veters.
In 1961 begon hij bij Stade Leuven te spelen. Zijn medespelers noemden hem Fernandos. Auteur Marcel Daems heeft een mooie ode geschreven aan mijn grootvader in zijn boek Leuven bovenal, maar Stade eerst van al. Mijn lievelingsfragment in het artikel beschrijft mijn grootvader ten voeten uit:
Het bestuur van Stade had een voetbal aangekocht voor 2000 frank. De nieuwe aanwinst belandde in de Dijle toen Berre Corbeel een kanonbal over het doel schoot. Ferre sprong dan maar in de Dijle om de bal eruit te halen. Zijn ploegmaats hebben hem een uur onder de douche moeten zetten vooraleer de stank weg deinde. Zalig. Deze ‘heldendaad’ heeft zelfs in de krant gestaan.
Boek Leuven bovenal, maar Stade eerst van al
Mijn grootvader heeft dit zelf ook verteld. Voor de rest wordt hij omschreven in het artikel als pleziermaker en haantje de voorste. Daar herken ik hem zeker in!
In 1966 verliet hij Stade Leuven en ging hij voetballen bij Heultje. Hij heeft ook nog gespeeld voor Zoersel, SV Mol, Beerzel en derdeklasser Racing Mechelen. Hier speelde hij in 1963 en 1964. Misschien is hij even weg geweest bij Stade Leuven om bij Racing Mechelen te gaan spelen?


Peer en Ferre
In de beschrijving van mijn betovergrootvader Peer, herken ik zeker ook mijn grootvader: klein, maar dapper, rad van tong, hevig van karakter, vinnige ogen en door iedereen gekend.