Marat matcht!
Jean-Paul Marat (1743-1793) was een Franse arts, journalist en politiek activist tijdens de Franse Revolutie (ca. 1789 – ca.1799). Hij stond bekend om zijn radicale politieke opvattingen en zijn rol in de radicalisering van de revolutie.
Ik heb deze DNA-match kadoo gekregen van mijn vader. Een fascinerende DNA-match!
Ik heb trouwens ook DNA-matchen met andere revolutionairen en mogelijk met koning Lodewijk XVI zelf👑. Al is het niet 100 % zeker dat het DNA van Lodewijk XVI is. Het zou ook het DNA kunnen zijn van een andere adellijke stumperd die voor of na Lodewijk XVI op het schavot terechtkwam. Daarover later meer. Beide kanten van de revolutie zijn dus vertegenwoordigd in mijn DNA. Zo zie je maar dat alles verbonden is.
Roots
Marat werd geboren op 24-05-1743 in het dorp Boudry aan het meer van Neuchâtel. Dit is het grootste meer van Zwitserland. Marat werd geboren als Mara. De t werd later toegevoegd om de naam Franser te laten klinken (zoals Napoleon Bonaparte geboren werd als Napoleone Buonaparte).
Marat was de zoon van Jean Baptiste Mara en Louise Cabrol.
-> Zijn vader Jean Baptiste was een Sardijn uit Cagliari met Spaanse roots. Hij werd geboren op 09-08-1704 als Juan Salvador Mara. Hij studeerde in Spanje en Sardinië en was pater voor hij zich bekeerde tot het calvinisme en noordwaarts emigreerde.
-> Zijn moeder Louise was de dochter van een Franse protestant en pruikenmaker die was uitgeweken naar Genève.
Marat had nog een broer, David, een professor taalkunde die naar Rusland emigreerde en zich daar David (Marat) de Boudry (naar zijn geboortedorp) liet noemen.
Onze streken
Wat gebeurde er in onze streken toen Marat geboren werd in 1743?
Wij zijn ten jare 1745. Tijd van hongersnood, van pest en cholera, en vele vreemde soldaten. Zopas zijn de Spanjaarden onze steden komen uitmoorden, en is het beste deel van ons volk in allerijl boven de Moerdijk gevlucht. De Oostenrijkers zijn daarna gekomen. En nu, op dit ogenblik waarin ons boek een aanvang neemt, zijn de soldaten van de Franse koning Lodewijk XV ons land binnengevallen.
Boek De bende van Jan de Lichte, Louis Paul Boon.
Toen Marat ouder was, ten tijde van de Franse Revolutie, zat Lodewijk XVI op de troon zoals je hierboven al kon lezen. Hij en zijn vrouw Marie-Antoinette zouden de tumultueuze tijden niet overleven. Ze eindigden allebei op het schavot.
Explosief exemplaar
Marat had een vurig karakter en was rad van tong, om niet te zeggen grofgebekt. Hij ging tekeer als een olifant in de porseleinkast. Ondanks zijn temperament, was hij bij het volk zeer geliefd.
Hij was een man van intense trots, gehinderd door een opeenvolging van kwalen die hem prikkelbaar maakten tot op het punt van gewelddadige hartstocht.
Boek The Age of Napoleon, Will Durant.
Vanwege zijn geschriften moest hij vaak onderduiken. Dit deed hij in het uitgebreide rioolnetwerk van Parijs. Waar anders? Inderdaad! Dit zou een huidziekte hebben veroorzaakt of verergerd waardoor hij elke dag een uur in bad zat om de pijn te verzachten en te schrijven.
Dit is ook mijn favoriete tijdverdrijf. Een bad met olijfolie, zalig. De Romeinen deden dat vroeger ook. Ik heb alleen geen slaaf om de olie van mijn lichaam te schrapen. Wie zich geroepen voelt, contacteer me.
Marat had naar het schijnt een enorm groot hoofd (de gelijkenissen stapelen zich op😁). Hij was maar anderhalve meter groot en zijn ene oog stond hoger dan het andere oog. In ieder geval is deze rare snijboon toch van het straat geraakt. Zijn vrouw Simonne Évrard heeft hem bovendien altijd gesteund.
Marat was gepassioneerd bezig met zijn werk waardoor hij soms maar 2 uur per nacht sliep. Zijn taal werd steeds harder en agressiever. Marat was bovendien niet te beroerd om zijn woorden in daden om te zetten en hitste zijn lezers op om hetzelfde te doen.
Van alle markten thuis
Arts
Marat volgde een opleiding tot arts, maar hij werd in 1765 gedwongen naar Engeland te vluchten nadat hij in zijn thuisland werd beschuldigd van opruiing vanwege zijn politieke geschriften. In Engeland bleef hij schrijven en medicijnen studeren. Hij worstelde echter om de kost te verdienen in Engeland en keerde uiteindelijk in 1777 terug naar Frankrijk.
Toen hij terug in Frankrijk was, ging hij aan de slag bij Comte d’Artois als dierenarts in de stallen en als arts van de Garde du Corps (lijfwachteenheid te paard). Hij specialiseerde zich in de longen en de ogen.
Onderzoeker
Marat begon zijn carriëre dus als arts, maar hij deed ook onderzoek naar vuur, warmte, licht en elektriciteit. Sommige van zijn bevindingen werden zelfs vertaald naar het Duits.
Politiek activist
Aan het einde van de 18de eeuw besloot hij zich volledig op zijn passie voor politiek te concentreren. Hij begon te schrijven over sociale, economische en religieuze hervormingen.
Tijdens de revolutie werd Marat vooral bekend door zijn radicale krant L’ Ami du peuple, waarin hij opriep tot de omverwerping van de monarchie en de oprichting van een republiek. Hij was een vocale aanhanger van de Jacobijnse factie en speelde een sleutelrol bij de omverwerping van de girondijnen in 1793.
Rivier van bloed
Marat werd in 1793 vermoord in zijn badkuip door Charlotte Corday, een royalistische sympathisante en nazaat van Pierre Corneille. Hij ontving namelijk ook gasten terwijl hij een bad nam.
Volgens Marat is het algemeen welzijn alleen maar mogelijk in een rivier van bloed, laat bijgevolg het zijne maar vloeien, ja, zijn hoofd moet rollen om tweehonderdduizend anderen te redden
Charlotte Corday, de moordenaar van Marat.
Voor zijn dood was hij zoals gewoonlijk iets aan het schrijven in bad. Na de moord hing dit papier vol bloed. Deze bloedspatten werden gebruikt voor de DNA-analyse.
Martelaar Marat
Marats lichaam werd publiekelijk tentoongesteld. Hij was gebalsemd en omgeven door bloemen en kaarsen. Hij droeg een kroon van eikenbladeren. Zijn wonde was zichtbaar en zijn hemd bebloed. Dit ’tafereel’ was het werk van Jacques-Louis David, een Franse schilder die later ook het beroemde schilderij zou maken waarop Marat dood in zijn bad ligt. Montmartre werd tijdelijk omgedoopt tot Mont-Marat. Talrijke straten en dorpen worden naar hem vernoemd.
En zo werd Marat een martelaar.
Russische voornaam
Marat werd postuum gevierd als martelaar voor de revolutie, en zijn beeltenis werd vele jaren na zijn dood gebruikt als een symbool van radicaal links. Marat werd dan ook populair in Rusland na de revolutie van 1917. Zijn achternaam werd er vanaf toen gebruikt als voornaam.
Bronnen en extra leesvoer
- Artikel Jean-Paul Marat, leider van de Franse Revolutie, Historiek.
- Boek Napoleon: de schaduw van de revolutie, Bart Van Loo.
- Boek De Franse Revolutie 1, Johan Op de Beeck.
- Boek The Age of Napoleon, Will Durant.
